* حكمت (192) پرهیز از زراندوزي

اي فرزند آدم! آنچه را كه بیش از نیاز خود فراهم كني، براي دیگران اندوخته اي.

* حكمت (193) راه به كار گرفتن قلب

دل ها را روي آوردن (اقبال) و پشت كردني (ادبار) است. پس دل ها را آنگاه به كار وادارید كه خواهشي دارند و روي آوردني، زیرا اگر دل را به اجبار به كاري واداري، كور مي گردد.

* حكمت (194) ضرورت پرهیز از خشم و انتقام

چون خشم گیرم، كي آن را فرو نشانم؟ در آن زمان كه قدرت انتقام ندارم كه به من بگویند 'اگر صبر كني، بهتر است' یا آنگاه كه قدرت انتقام دارم كه به من بگویند 'اگر عفو كني خوب است'؟

* حكمت (195) پرهیز از بخل ورزي

هنگامی كه امیرالمومنین در سر راه خود، از كنار مزیله اي عبور مي كردند، فرمودند: این همان است كه بخیلان به آن بخل مي ورزند! و در روایت دیگري نقل شده كه این چیزي است كه دیروز بر سر آن رقابت مي كردید!

* حكمت (196) عبرت آموزي از اتلاف اموال

مالي كه نابودي آن تو را پند مي دهد، از دست نرفته است.

* حكمت (198) ضرورت حكومت

وقتي حضرت (ع) شنیدند كه خوارج مي گویند 'حكومت فقط از آن خداست'، فرمودند: سخن حقّي است كه از آن اراده باطل دارند.

* حكمت (199) نكوهش انسان هاي شرور

حضرت علی (ع) در تعریف افراد اوباش، فرمودند: آنان چون گرد هم آیند پیروز شوند و چون پراكنده شوند، شناخته نگردند.

همچنین گفته شد كه امام فرمودند: آنان چون گرد هم آیند، زیان رسانند و چون پراكنده شوند، سود دهند.

از امام (ع) پرسیدند چون اوباش گرد هم آیند، زیان رسانند را دانستیم اما چه سودي در پراكندگي آنان است؟ حضرت (ع) فرمودند: صاحبان كسب و كار، و پیشه وران به كارهاي خود باز مي گردند و مردم از تلاش آنان سود برند. بنا به ساختن ساختمان و بافنده به كارگاه بافندگي و نانوا به نانوایي روي مي آورد.

* حكمت (200) نكوهش انسان هاي شرور

جنایتكاري را حضور امام آوردند كه جمعي اوباش همراه او بودند، امام (ع) فرمودند: مبارك مباد چهره هایی كه جز به هنگام زشتي ها دیده نمي شوند.

فراهنگ**1003**1588